Αναδημοσίευση άρθρου του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βύρωνα

Οι καλοκαιρινές διακοπές στην πόλη μας κρατάνε τρεις μήνες. Ξεκινούν μόλις κλείσουν τα σχολεία και αφού γονείς και μαθητές απομακρυνθούν από τα προαύλια. Μέχρι τέλη Ιουνίου και όσο υπάρχει αρκετός κόσμος στα πάρκα φαίνεται να υπάρχει μια υποτυπώδης οργάνωση. Τυπική, διακριτική. Όταν πια μπει για τα καλά ο Ιούλιος και φύγουν όλοι, δεν υπάρχει πια κανείς να κρατάει τα προσχήματα. To «ανελέητο», ελληνικό καλοκαίρι έρχεται και αναγκάζει σε καταστολή όλες τις λειτουργίες του οργανωμένου κράτους. Η ανάγκη για καθαριότητα, ασφάλεια και φύλαξη των πολιτών πάει και αυτή διακοπές!

Όσοι μείναμε πίσω τον Αύγουστο μπορούσαμε να πάμε με τα παιδιά μας για παιχνίδι «στις ανοιχτές αυλές των σχολείων»! Μα τι ωραία ιδέα, πράγματι!! Μόνο που αυτές οι αυλές ήταν στην κυριολεξία «ξέφραγο αμπέλι». Χώροι που ο κάθε πικραμένος, θυμωμένος και αργόσχολος συμπολίτης μας μπορούσε να ξεδώσει. Η κατάσταση ήταν η ίδια και στα ελάχιστα πάρκα της πόλης μας με τις «υπό διάλυση» παιδικές χαρές

Είχες νεύρα που δεν πήγες διακοπές; Κανένα πρόβλημα! Πήγαινες στο πάρκο της Αγίας Τριάδας και έσπαγες τα παγκάκια.

Σε αμολούσαν οι γονείς σου στους δρόμους για να μην είσαι στα πόδια τους; Σκαρφάλωνες στα κεραμίδια του 1ου και 3ου δημοτικού και τα ξεκόλλαγες ή έβγαζες τον θυμό σου μουτζουρώνοντας τους τοίχους.

Ξέμενες στο προαύλιο ως πολύ αργά το βράδυ πίνοντας μπύρες και εκπαιδεύοντας τον σκύλο σου; Κανένα άγχος! Μπορούσες να ξελαφρώσεις όπως ήθελες, κρυμμένος πίσω από τις τουαλέτες των σχολείων! Το ίδιο και ο φιλαράκος σου!

Χωρίς ενοχές ή την στοιχειώδη ευθιξία ότι θα χαλάσεις κάτι που ανήκει στην τοπική κοινωνία και θα το στερήσεις από όλους. Παγκάκια στα οποία συγκεντρώνονται καθημερινά παρέες, γηπεδάκια μπάσκετ στα οποία παίζουν έφηβοι, κούνιες και τραμπάλες που διασκεδάζουν τα μικρότερα παιδιά.

Και ακόμα καλύτερα!! Όλα αυτά χωρίς το φόβο ότι κάποιος θα σε επιπλήξει, θα σε αναγκάσει να συμμαζευτείς ή θα σου ρίξει πρόστιμο. Όλα αυτά με τις πλάτες και την ανοχή του οργανωμένου δήμου που απουσιάζει με άδεια!

Όσοι μείναμε πίσω αυτό το μακρύ, βρώμικο καλοκαίρι δεν είχαμε αυταπάτες. Έπρεπε να τιμωρηθούμε για αυτή την επιλογή μας. Και η τιμωρία μας ήταν ο υποβιβασμός μας σε πολίτες β΄ και γ΄ κατηγορίας. Αφού είχαμε το θράσος να δούμε «τον βασιλιά γυμνό» και να σχολιάσουμε την ανεπάρκεια του, έπρεπε να τιμωρηθούμε και εμείς και τα παιδιά μας με βόλτες σε βρώμικα, διαλυμένα πάρκα, με σχολεία που ρημάζουν και γκρεμίζονται και με δημόσιες αθλητικές εγκαταστάσεις που έγιναν τουαλέτες σκύλων και άλλων «αδέσποτων». Η τιμωρία ήταν η διαμονή μας σε μια παρατημένη, παραμελημένη πόλη την οποία ο δήμος δεν νοιάζεται να καθαρίσει, να προφυλάξει, να αναδείξει.

Μην ανησυχείτε όμως! Σε λίγες μέρες που θα ανοίξουν τα σχολεία, όλα θα επανέλθουν στους αρχικούς, καλοσχεδιασμένους ρυθμούς τους. Οι φύλακες των σχολείων και των πάρκων θα κατέβουν από το Θέατρο Βράχων, θα έρθουν συμβασιούχοι υπάλληλοι στην καθαριότητα, καινούρια σχολεία θα χτιστούν και νέα πάρκα θα εγκαινιαστούν! Τα παιδάκια και οι γονείς τους θα επιστρέψουν στα σπίτια και τη δύσκολη καθημερινότητά τους και δεν θα βλέπουν την παρακμή. Οι τοπικοί άρχοντες γνωρίζουν πως όσο πιο εξαθλιωμένος είσαι τόσα λιγότερα διεκδικείς. Και έτσι θα περάσει ο καιρός μέχρι να έρθει ξανά καλοκαίρι... Μην ανησυχείτε καθόλου. Όλα θα πάνε καλά!! Ευτυχώς εμείς εδώ στην πόλη μας έχουμε μισό χρόνο καλοκαίρι!!!

Λίγες ακόμα πληροφορίες. Στις αρχές Αυγούστου μετά από επίσκεψη στο σχολείο μας, στο 1ο δημοτικό, απευθυνθήκαμε στο Τμήμα Καθαριότητας του δήμου ζητώντας τον άμεσο καθαρισμό του προαύλιου χώρου, την ένταξη του σε εβδομαδιαίο πρόγραμμα καθαρισμού -όπως γίνεται με όλους τους κοινόχρηστους χώρους- και τέλος, το πλύσιμο του με πιεστικό μηχάνημα. Η απάντηση που λάβαμε ήταν η γνωστή, τετριμμένη απάντηση που δίνει ο δήμος σε όλα τα αιτήματα. «Δεν έχουμε προσωπικό που να επαρκεί, οι υπάλληλοι λείπουν σε άδεια κ οι ελάχιστοι που έχουν μείνει πίσω δεν προλαβαίνουν, δεν υπάρχουν λεφτά για νέες προσλήψεις». Λίγες μέρες μετά το προαύλιο καθαρίστηκε από τα σκουπίδια αλλά ούτε πλύθηκε ούτε μπήκε σε πρόγραμμα με αποτέλεσμα να έχουμε πάλι το ίδιο χάλι. Αρχές Σεπτέμβρη επαναλάβαμε το αίτημά μας ζητώντας και βάψιμο του σχολείου. Εμείς θα επιμένουμε στα αιτήματά μας, ζητώντας ουσιαστική αναβάθμιση της τριγύρω περιοχής. Πάρκο Αγίας Τριάδας, 1ο-3ο Δημοτικά σχολεία, πλατεία Αγίου Λαζάρου αποτελούν το κεντρικότερο σημείο της πόλης μας και το πιο βρώμικο και ρημαγμένο ταυτόχρονα. Αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε να συνηθίσουμε!

Ας προσπαθήσουμε και ας πιέσουμε όλοι μας για ουσιαστική επέμβαση και παρουσία του δήμου στις γειτονιές μας!